Zijn muziekspectra nog toepasbaar?

In de afgelopen jaren ontstond discussie over toepasbaarheid van ‘pop’ en ‘house’ spectra voor beoordeling van muziekgeluid. Ook NSG is bij deze discussie betroken.

Muziek in veel uitgaansgelegenheden, bij evenementen en bij feesten en partijen is tegenwoordig niet alleen zeer luid, maar het bevat meer dan vroeger veel lage tonen. Omwonenden klagen dan vooral om het aanhoudende gedreun dat gemakkelijk hun woningen binnendringt.

Afhankelijk van het type horeca-inrichting verschilt de luidheid en het geluidspectrum, de verdeling van lage en hoge tonen van de muziek. De luidheid speelt uiteraard een rol bij de beoordeling van de eventuele hinder.

Grenswaarden worden getoetst aan geluidvoorschriften zoals die zijn te vinden in het Activiteitenbesluit. Daarin is vastgelegd dat bij de beoordelingsmethode geen bedrijfsduurcorrectie wordt toegepast. Daarnaast wordt i.v.m. de herkenbaarheid en het speciale karakter van muziekgeluid een straffactor van 10 dB(A) toegepast op het gemeten of berekende muziekgeluidsniveau indien de muziek door de onderzoeker/handhaver op immissie-relevante plaatsen wordt gehoord of herkend. Bij berekeningen en/of bij het treffen van maatregelen is het geluidspectrum van belang.

De spectrale verdeling is afhankelijk van het type muziek (de op de muziekdrager vastgelegde kenmerken en – bij live muziek – het genre) en van de gebezigde apparatuur of instrumenten.

Wat betreft de spectrale verdeling worden gewoonlijk twee type spectra gebruikt, t.w. ‘pop’ en ‘house’. Voor de beoordeling van ongewenst muziekgeluid zijn deze spectra gepresenteerd in de jaren tachtig en negentig van de vorig eeuw. Lettend op met name de muziekapparatuur van tegenwoordig (versterkers en luidsprekers) is de spectrale verdeling in de afgelopen 25 jaar gewijzigd en voldoet het muziekspectrum niet meer aan de huidige praktijk in uitgaansgelegenheden. Gewoonlijk bevat popmuziek meer lage tonen dan toen. Het komt dicht in de buurt van het standaardhousemuziekspectrum van destijds. Housemuziek komt als genre feitelijk niet meer voor.
Feitelijk is het vroegere standaardhousegeluidspectrum tegenwoordig het gangbare popgeluidspectrum. Zelfs in restaurants en ‘gewone’  cafes is de geluidinstallatie veel meer dan vroeger ingesteld op lage tonen. Deze dominantie heeft nogal wat gevolgen voor de berekeningen en de te treffen bouwakoestische maatregelen. Deze schieten al snel te kort. Dat verklaart mede het feit dat omwonenden regelmatig klagen over de overmaat aan gedreun in hun woningen.

Toepassing van de correctietermen voor ‘pop’  respectievelijk ‘house’ levert afhankelijk van de gemeten of ingevulde geluidreductie, c.q. –isolatie op de ontvangerplaats of in een woning een verschil in muziekgeluidsniveau van 5 dB(A) of meer. Het betekent dat berekeningen met het verouderde popmuziekgeluidspectrum een onjuist beeld opleveren. Ogenschijnlijk wordt voldaan aan de geluidvoorschriften uit het BARIM. In de praktijk is dat niet het geval.

Regelmatig krijgt NSG van zowel bewoners als milieu-ambtenaren de vraag welke muziekniveaus tegenwoordig gangbaar zijn. Het is dus tijd om serieus eventuele aanpassing van muziekspectra te overwegen.

 

Bron: Muziek in de horeca,  Jan Kramer van NSG